αλμπουμ φωτογραφιων

εικονες μου

Τι λέει το σχήμα των νυχιών σας για την προσωπικότητα σας;

 Οι γυναίκες λατρεύουν να έχουν καλοσχηματισμένα και γενικότερα περιποιημένα νύχια. Το μήκος τους και το σχήμα τους διαφέρει και εκφράζει μια μικρή πτυχή του χαρακτήρα κάθε μιας. τα διάφορα σχήματα που μπορούμε να δώσουμε στα νύχια μας κατι μπορεί να σημαίνει το κάθε ένα για το χαρακτήρα μας.


Edge
Το σχήμα: Είναι ένα σχεδόν τετράγωνο σχήμα με μυτερή άκρη. Είναι ιδιαίτερο και αρκετά νεανικό αφού ξεφεύγει από τα κλασσικά σχέδια νυχιών και φυσικά δεν ενδείκνυται για κλασσικά μανικιούρ όπως το γαλλικό.
Η γυναίκα: Είναι νέα, τολμηρή και δεν φοβάται τις προκλήσεις.

Stiletto
Το σχήμα: Το πιο sexy και τολμηρό από όλα. Μυτερό σε επικίνδυνο βαθμό είναι ιδανικό για vamp χαρακτήρες και φυσικά ταιριάζει τέλεια με το κόκκινο βερνίκι. Δεν είναι ιδιαίτερα νεανικό αλλά σίγουρα δεν πέφτει στην κατηγορία του κλασσικού.
Η γυναίκα: Είναι sexy και της αρέσει να προκαλεί αντιδράσεις.
Round
Το σχημα: Έχει στρογγυλεμένες άκρες και είναι το πιο κλασσικό. Είναι κατάλληλο για κάθε είδους μανικιούρ και ιδανικό για nail art.
Η γυναίκα: Είναι κλασσική, ρομαντική, οριακά συντηρητική.
Squoval
Το σχήμα: Κάτι ανάμεσα σε τετράγωνο και οβάλ. Είναι το σχήμα που συνδυάζει τα δύο σε ένα και είναι τέλειο για κλασσικά στυλ αλλά και πιο μοντέρνα.
Η γυναίκα: Είναι δυναμική και φιλόδοξη και θέλει το καλύτερο για τον εαυτό της.
Square
Το σχήμα: Είναι το εντελώς τετράγωνο. Είναι περίπου τόσο εντυπωσιακό όσο και το stiletto μόνο που έχει μια λιγότερο κλασσική χροιά.
Η γυναίκα: Είναι ηγέτης, δυναμική και δεν φοβάται τις προκλήσεις.

Η καλλυντική περιποίηση των νυχιών πίσω στον χρόνο

Με χρυσάφι και ασήμι

Η ιστορία της βαφής των νυχιών φαίνεται να ξεκίνησε 5 χιλιετίες πριν στην Ινδία (όπου ρόλο βερνικιού έπαιζε η χέννα), τη Βαβυλωνία και την Κίνα. Λέγεται ότι οι Βαβυλώνιοι ευγενείς χρησιμοποιούσαν χρυσά εργαλεία για μανικιούρ και πεντικιούρ. Στην Κίνα το χρώμα των νυχιών ήταν συνυφασμένο με την κοινωνική θέση. Είτε φυσικά είτε τεχνητά, τα αυτοκρατορικά νύχια ήταν πάντα περιποιημένα χάρη στην ενίσχυσή τους με χρυσάφι και ασήμι αλλά και στο βάψιμό τους με χρωματιστά βερνίκια φτιαγμένα από φυσικά υλικά (πολτοποιημένα πέταλα από τριαντάφυλλα και ορχιδέες, ασπράδι αυγών, κερί μέλισσας, αραβικό κόμμι, ζελατίνη  και στυπτηρία), με προτίμηση στο κόκκινο και το μαύρο χρώμα.

Η Κλεοπάτρα τα έβαφε κόκκινα

Οι Αιγύπτιες έδιναν επίσης ιδιαίτερη προσοχή στα άκρα ποδιών και χεριών και χρωμάτιζαν κι εκείνες τα νύχια τους ανάλογα με την κοινωνική τάξη. Το κόκκινο ήταν το αγαπημένο χρώμα της υψηλής τάξης, εξ ου και το βαθυκόκκινο, βυσσινί χρώμα με το οποίο φημολογείται ότι η Κλεοπάτρα έβαφε τα νύχια της. Την ίδια μόδα ακολουθούσε και η Νεφερτίτη προτιμώντας ένα πιο αστραφτερό ρουμπινί, ενώ οι κοινές θνητές έπρεπε να περιοριστούν σε απαλά, διακριτικά χρώματα. Όσο για τις αραβικές χώρες, εκεί οι γυναίκες έβαφαν τα νύχια τους με τη γνωστή χέννα.

Τα έβαφαν και οι άντρες πριν από τις εκστρατείες

Δεν έβαφαν όμως μόνο οι γυναίκες τα νύχια τους. Στρατιωτικοί διοικητές στην αρχαία Ρώμη και Αίγυπτο συνήθιζαν να ζωγραφίζουν τα νύχια τους ασορτί με τα χείλη τους, πριν ξεκινήσουν για μακρόχρονη εκστρατεία. Οι πληβείοι επιτρεπόταν να έχουν μόνο κοντά νύχια, βαμμένα αποκλειστικά σε ανοικτούς τόνους.

Και οι Ίνκας στο παιχνίδι

Πορτραίτα των Ίνκας από τον 17ο και 18ο αιώνα δείχνουν ότι φρόντιζαν να έχουν λαμπερά νύχια, κάποιες φορές διακοσμημένα με εικόνες αετών.

Το πρώτο βερνίκι νυχιών

Το γνωστό βερνίκι νυχιών εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1917 στις ΗΠΑ σε αποχρώσεις του ροζ. Πιο πριν οι γυναίκες στίλβωναν τα νύχια τους με διάφορα υλικά (κρέμες, σκόνες, πάστες και δέρματα), για να τους δώσουν λάμψη και τα έβαφαν με αρωματικά έλαια. Τα πρώτα βερνίκια πωλούνταν μόνο στα φαρμακεία, ήταν κακής ποιότητας και ξέφτιζαν πολύ γρήγορα – συνήθως την επόμενη ημέρα. Όπως και στην αρχαία Ρώμη, η μόδα αρχικά απαιτούσε το χρώμα των χειλιών να συμβαδίζει με το χρώμα των νυχιών, γι΄ αυτό και σύντομα το κόκκινο ανέβηκε στην κορυφή. Στη συνέχεια η τεχνολογία εμπνεύστηκε από τα γυαλιστερά χρώματα βαφής των αυτοκινήτων. Το 1930 το πρώτο γυαλιστερό μανό διαρκείας ήταν γεγονός, προς ανακούφιση των γυναικών. Σιγά-σιγά ένα πλήθος από τοξικά υλικά – μερικά από τα οποία έχουν ενοχοποιηθεί ως καρκινογόνα και επικίνδυνα για το ενδοκρινικό και αναπαραγωγικό σύστημα (φορμαλδεΰδη, τολουόλιο, φθαλικές ενώσεις) – χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή όλο και πιο εντυπωσιακών βερνικιών.

Τα ακρυλικά νύχια

Σύμφωνα με μια φήμη, τα ψεύτικα ακρυλικά νύχια οφείλουν την καθιέρωσή τους σε έναν Αμερικανό οδοντίατρο, ο οποίος σκέφτηκε πρώτος να εφαρμόσει οδοντιατρικό προσθετικό υλικό στα νύχια της γυναίκας του, για να σταματήσει να τα τρώει. Σύντομα οι γυναίκες ξεκίνησαν να ζητούν μανιωδώς την τοποθέτηση ψεύτικων νυχιών με τέλειο σχήμα στα δάχτυλά τους, για να δείχνουν πιο περιποιημένα, και έτσι η τεχνολογία εξελίχθηκε.

Η ιστορία του γαλλικού μανικιούρ

Οι Παριζιάνες των πρώτων δεκαετιών του περασμένου αιώνα, προτιμώντας τη φυσική όψη των νυχιών, άρχισαν να βάφουν τη βάση τους σε ροζ και την άκρη τους σε λευκό τονίζοντας απλώς το φυσικό τους χρώμα. Το γαλλικό μανικιούρ όμως, παρότι ξεκίνησε από τη Γαλλία, λέγεται ότι επιβλήθηκε ως μόδα από τον αμερικανικό κινηματογράφο, γιατί έλυνε τα χέρια των παραγωγών, καθώς ταιριάζει με κάθε είδους ντύσιμο – άρα είναι πολύ εξυπηρετικό.

Τα νέα υδατοδιαλυτά βερνίκια

Η αυξανόμενη ανησυχία για την τοξικότητα των συστατικών των παραδοσιακών βερνικιών ώθησε πολλές επιχειρήσεις να εγκαινιάσουν μια σειρά από νέες βαφές νυχιών που στεγνώνουν εύκολα, προσφέρουν ποικιλία χρωμάτων και αφαιρούνται με εμβάπτιση των δακτύλων σε ζεστό νερό για 5 λεπτά.